تعریف واقعیت مجازی، به طور طبیعی، از تعاریف موجود برای دو کلمه “مجازی” و “واقعیت” استفاده می شود. تعریف “مجازی” انچه شبیه یا نزدیک به واقعیت است و واقعیت چیزی است که ما به عنوان انسان تجربه می کنیم. بنابراین اصطلاح “واقعیت مجازی” اساسا به معنی “واقعیت نزدیک یا نوعی واقعیت تجربه شده بر اساس ادراک انسان” است. البته این تعریف میتواند به عنوان یک توضیح نظری در رابطه با واقعیت مجازی باشد، اما معمولا در اصطلاح تکنولوژی به نوع خاصی از شبیه سازی واقعیت اشاره می کند.
ما از طریق حواس و سیستم ادراکمان جهان هستی را می شناسیم. به همه ما در مدرسه آموزش داده شده است که انسان پنج حس دارد: چشایی، لامسه، بویایی، بینایی و شنوایی. با این حال این ها تنها جزء معدودی از اندامهای حسی انسان است.
حقیقت این است که انسان ها دارای حس های بیشتری نسبت به این تعداد هستند، مانند حس تعادل و حس رضایت. ورودی های حسی محیطی به علاوه برخی از پردازش های ویژه اطلاعات حساس توسط مغز ما،جریان غنی از اطلاعات را از محیط زیست به ذهن ما و حسگر های ذهنی ما منتقل می کنند.
همه آن چیزی که ما در مورد واقعیت می دانیم موضوعاتی است که به وسیله حواس ما به مغز ما ارسال می شود. به عبارت دیگر، تمام تجربه ما در مورد واقعیت، به سادگی ترکیبی از اطلاعات حسی و مکانیزم های حساس مغز ما برای ساختن این اطلاعات است. پس می توان استدلال کرد که اگر بتوانید حواس خود را در معرض اطلاعات ساختگی قرار دهید، تصور شما از واقعیت نیز در پاسخ به آن، تغییر خواهد کرد.
در واقع شما به مغز خود نسخه ای از واقعیت را ارایه می کنید که واقعی نیست! اما مغر شما، آن را واقعی می داند! چیزی که ما به عنوان یک واقعیت مجازی ارایه میکنیم،
به طور خلاصه، واقعیت مجازی(VR) مستلزم ارائه حواس ما با یک محیط مجازی ایجاد شده توسط کامپیوتر است که توسط آن می توان در یک محیط واقعی اما مجازی به کشف و شهود پرداخت.
بررسی واقعیت مجازی به صورت فنی:
اگر با دید فنی به موضوع “واقعیت مجازی” نگاه کنیم می توان به این صورت تعریف کرد که، واقعیت مجازی اصطلاح مورد استفاده برای توصیف یک محیط کامپیوتری سه بعدی است که می تواند توسط فرد مورد بررسی و تعامل باشد. این شخص بخشی از این دنیای مجازی است یا در این محیط غوطه ور است و در آنجا قادر به دستکاری اشیاء و یا انجام یک سری اقدامات است.
واقعیت مجازی چگونه ساخته می شود؟
امروزه واقعیت مجازی معمولا با استفاده از تکنولوژی کامپیوتری اجرا می شود. طیف وسیعی از سیستم هایی کامپیوتری هستند که برای این منظور استفاده می شوند، مانند هدست ها، تردمیل های چند جهته و دستکش های خاص. اینها برای تحریک حواس ما به منظور ایجاد “توهم واقعیت”، مورد استفاده قرار می گیرند.
ساخت واقعیتی مجازی بسیار دشوار تر از آن چیزی است که به نظر میرسد. از آنجایی که حواس و مغز ما برای تکمیل یک تجربه دقیق هماهنگ احتیاج به درک المان های بصری فراوانی دارد تا احساس کند در محیطی واقعی و فیزیکی قرار گرفته است. احال اگر در محیط های VR چیزی از فیزیک ذهنی ما کم یا زیاد شود مغز ما به راحتی می تواند تشخیص بدهد.
در این جاست که عبارت هایی مانند تخیل و واقعیت وارد می شونذ، این مسائل، تجربیات واقعیت مجازی را لذت بخش و یا ناخوشایند می کنند، که این مسایل تا حدی فنی و مفهومی هستند. فناوری واقعیت مجازی باید فیزیولوژی ما را در نظر بگیرد. به عنوان مثال، میدان بصری انسان شبیه یک قاب ویدئویی نیست. ما (بیشتر یا کمتر) ۱۸۰ درجه بینایی داریم و اگرچه شما همیشه آگاهانه از دید محیطی خود باخبر نیستید، اما اگر این زاویه دید از بین رفته باشد به راحتی متوجه خواهید شد. به طور مشابه وقتی که برخی از افراد در قایق هستند و یا در ماشین مشغول مطالعه می شوند درک ذهن از واقعیت مخدوش شده و احساس ناخوشایندی به فرد دست خواهد داد.
اگر یک واقعیت مجازی بتواند به درستی ترکیب سخت افزار، نرم افزار و حس های مشابه را به طور دقیق و موفق شبیه سازی و ترکیب کند، درست آن چیزی را به دست آورده است که به عنوان “حس حضور” قلمداد می شود، جایی که فرد، واقعا احساس می کند که آنها در آن محیط حضور دارد.
چرا واقعیت مجازی؟
واقعیت‌های مجازی در واقع مدیاهای بسیار با ارزشی هستند. ارزش سرگرمی آن ها که به صورت یالقوه روشن است. فیلم های جذاب و بازی های ویدئویی نمونه های خوبی از این دست هستند. صنعت بازی سازی، فیلم سازی و سرگرمی، سالانه با بودجه های میلیون دلاری خود واقعیت مجازی را رشد و ترقی می دهند
واقعیت مجازی دارای بسیاری از برنامه های دیگر و جدی تر نیز در بخش های مختلف هست.طیف گسترده ای از برنامه های کاربردی برای واقعیت مجازی وجود دارد که عبارتند از:
واقعیت‌های مجازی می تواند به اکتشافات جدید و هیجان انگیز، منجر شود که بر زندگی روزمره ما تاثیر می گذارد.
هر جا انجام کاری، خیلی خطرناک، گران قیمت یا غیر عملی باشد بطوری که در واقعیت نتوان آن را انجام داد، واقعیت مجازی پاسخگو است. از خلبانان جنگنده تا برنامه های مرسوم پزشکی برای جراحان کارآموز!
واقعیت مجازی ما را قادر می سازد تا با ایجاد خطرات مجازی، تجربه واقعی با ریسک بسیار کمتر را در دنیایی واقعی به ارمغان بیاوریم. همانطور که هزینه واقعیت مجازی کاهش می یابد می توان انتظار داشت تا در آینده نه جندان دور هر چه بهتر و بیشتر در خدمت مصارف آموزشی باشد. واقعیت مجازی ادامه روند تکنولوژی و تکاملی انسان در دنیای پیش رو است.
ویژگی های سیستم های واقعیت مجازی
انواع مختلفی از سیستم های واقعیت مجازی وجود دارد اما همه آنها ویژگی های مشابهی مانند توانایی برای نمایش تصاویر سه بعدی به فرد را دارند که این تصاویر به اندازه های واقعی در زندگی روزمره فرد ظاهر میشود.
به علاوه تغییرات فرد در محیط پیرامون خود باعث تغییر در زاویه دید هم میشود که هدف این است که یک پیوستگی بدون مشکل بین حرکات چشم و حالات مختلف واقعیت مجازی حفظ شود، واقغیت مجازی باید تضمین کننده پایداری بر واقعیت با حفظ تجربه لذت بخش برای فرد استفاده کننده باشد.
یک محیط مجازی باید پاسخ های مناسب – در زمان مناسب – به فردی که در حال بررسی محیط پیرامون خود است را بدهد. مشکلات زمانی هنگامی بوجود می‌آیند که بین اقدامات فردی و پاسخ سیستم تأخیر زمانی وجود داشته باشد، در این موارد فرد آگاه میشود که در محیط مصنوعی قرار دارد و رفتار خود را مطابق با آن تنظیم می‌کند و به شکل متفاوتی روابط متقابل را نسبت به محیط پیرامون تنظیم می‌کند.
هدف واقعیت‌مجازی در نهایت ایجاد یک حس رضایت همراه با کسب تجربیاتی واقعی از محیط شبیه سازی شده است.
تهیه و تنظیم:استودیو اسپین | تهیه و طراحی تور مجازی
کپی با ذکر منبع بلامانع می باشد.
درج دیدگاه